กวิสรา สิทธิสาร
ในสมัยที่เรายังเป็นเด็ก ตอนกำลังรับชมการ์ตูนยอดฮิตเรื่องโดราเอม่อน เรามักตั้งข้อสงสัยว่าในศตวรรษที่ 21 เราจะมีประตูวิเศษพาไปที่ไหนก็ได้ วุ้นแปลภาษา หรือไทม์แมชชีนอย่างในการ์ตูนจริงหรือ และเมื่อเวลาล่วงเลยนำเราเดินทางเข้าสู่ศตวรรษที่ 21 อย่างในการ์ตูนแล้ว โลกของเราได้เป็นอย่างที่คาดหวังไว้หรือเปล่า คุณคงค้นพบแล้วว่าเราไม่ได้มีวุ้นแปลภาษา เราไม่มีประตูไปที่ไหนก็ได้ เราไม่มีไทม์แมชชีน หรือสารพัดของวิเศษเหนือจินตาการ ทว่าความผิดหวังเหล่านั้นคงเกิดขึ้นเพียงชั่วขณะเดียวแล้วก็หายไป เพราะต่อให้ไม่มีอุปกรณ์วิเศษหรือหุ่นยนต์แมวตัวกลมสีฟ้า เราก็ยังสามารถเดินทางไปที่ไหนก็ได้เพียงชั่วพริบตาผ่านการท่องโลกอินเตอร์เน็ต สามารถเข้าใจภาษาและวัฒนธรรมของคนที่อยู่อีกฟากหนึ่งของโลกได้ด้วยสารพันแอพพลิเคชั่นหรือผู้ช่วยสมองกลอัจฉริยะ สามารถท่องไปยังอดีตที่ผ่านมาเรียนรู้ประวัติศาสตร์หรือแม้กระทั่งสิ่งที่อาจเกิดขึ้นในอนาคตทั้งใกล้และไกลได้ด้วยสิ่งที่เรียกว่าเทคโนโลยี ท่ามกลางกระแสโลกาภิวัตน์ที่เปลี่ยนไปในทุกวินาที มนุษย์ได้คิดค้นประดิษฐ์สิ่งใหม่ ๆ เพิ่มขึ้นมากมาย เพื่อช่วยลดข้อจำกัดต่าง ๆ ที่เคยมีในอดีตให้ลดน้อยลง เปิดโอกาสให้การเข้าถึงข้อมูลและองค์ความรู้ต่าง ๆ ลดความเหลื่อมล้ำ เพิ่มความเท่าเทียมให้แก่เรา เด็กที่เกิดในยุคนี้จึงเติบโตขึ้นมาพร้อมกับกระแสการเปลี่ยนเปลงอย่างรวดเร็ว ความเท่าเทียมและความหลากหลาย จึงไม่เป็นที่น่าแปลกใจหากมองไปที่เด็กกลุ่มนี้และพบว่าพวกเขาช่างเปิดกว้างและมีอิสระเหลือเกิน ผิดกับยุคก่อน ๆ หรือ gen ก่อน ๆ ที่ผ่านมา การตั้งคำถามและหาคำตอบไม่ใช่เรื่องน่าอายอีกต่อไป การแสดงความคิดเห็น แลกเปลี่ยนความรู้หาใช่ต้นกำเนิดของความบาดหมาง และการเห็นต่างไม่ใช่เรื่องผิด การแสดงออกถึงตัวตนของเด็ก Gen z จึงมีความหลากหลายเป็นอย่างมาก ซึ่งเรามักจะพบเห็นได้อย่างง่ายดายผ่านงานศิลปะ การถ่ายภาพ การเขียน หรือแม้กระทั่งการโพตส์ข้อความส่วนตัวในสื่อโซเชียลมีเดียต่าง ๆ อย่างไรก็ดีแม้ว่าโลกในตอนนี้ โลกสำหรับเหล่า Gen z จะดีกว่าแต่ก่อนมาก ทว่าความต้องการเล็ก ๆ ที่อาจไม่ได้ยิ่งใหญ่เทียบเท่าของวิเศษที่เคยเห็นผ่านตามาในอดีต สิ่งที่เหล่า Gen z ต้องการจริง ๆ อาจเป็นเพียงการถูกยอมรับในตัวตนของเขา และเล็งเห็นถึงอนาคตของพวกเขาอย่างแท้จริง ในบางครั้งสิ่งที่เคยคิดว่าดีก็อาจไม่ได้ดีเสมอไป การสอบถามและรับฟังจึงมีความสำคัญอย่างมากในการทอดสะพานเชื่อมความเข้าใจพวกเขา
ศิลปะให้ชีวิตใหม่ค่ะ เป็นอีกครึ่งหนึ่งที่ทำให้ได้เป็นตัวของตัวเอง ส่วนคำให้กำลังใจคงเป็นคำว่า แล้วสักวันศิลปะที่อยู่ รอบตัวเราจะถูกยอบรับได้มากกว่านี้ รวมถึงตัวเราด้วยเช่นกัน