เกี่ยวกับลูกศิลป์

จาก “สื่อสร้างสรรค์ นำสังคม” สู่ “วารสารศาสตร์เพื่ออำนาจพลเมือง” ทีมงานก่อตั้งนักเรียนวารสารศาสตร์ (Journalism) รุ่นที่ 3 ปี 2554 คณะเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร (ICT) มหาวิทยาลัยศิลปากร ส่งไม้ต่อมาถึงปัจจุบัน 

พวกเรายืนยันว่า เมื่อเกิดมาเป็นมนุษย์ก็จะต้องมีอิสรภาพ ไม่ถูกกักขังหน่วงเหนี่ยว มีเสรีภาพทางความคิด คำพูด การใช้ชีวิต มีศักดิ์ศรีเสมอหน้ากันในฐานะเป็นมนุษย์ และต้องได้รับโอกาสสำหรับการพัฒนาตัวเองให้ดีขึ้น มีสิทธิที่จะเจริญก้าวหน้า เพื่อใช้ชีวิตได้อย่างมีเกียรติและสงบสุข   

ที่สำคัญคือ ‘ทุกคนย่อมเป็นเจ้าของชุมชน สังคม ประเทศเท่า ๆ กัน’ 

เมื่อเป็นเช่นนี้ การตัดสินใจในเรื่องต่าง ๆ ก็ต้องใช้ข่าวสาร ผู้ที่เข้ามาทำหน้าที่รับใช้ในการบริการข่าวสารแก่ประชาชน คือ นักวารสารศาสตร์ 

แต่การจะได้รับข่าวสารมีคุณภาพ ก็ต้องมีระบบการสื่อสาร การเข้าถึงข่าวสาร และกระจายข่าวสารได้อย่างเสรี ซึ่งประชาชนเองก็เป็นผู้รับรองสิ่งเหล่านี้ให้กับการทำหน้าที่นี้ นี่จึงเป็นความยึดโยงอำนาจการทำหน้าที่ของสื่อมวลชน (press) กับประชาชน 

ในประวัติศาสตร์ที่ผ่านมาจวบจนปัจจุบันเกิดการใช้อำนาจอย่างไม่ชอบธรรมเข้ามาลดทอนอิสรภาพ เสรีภาพ และการปกครองตนเองของประชาชน เมื่อมือไม้ของประชาชนคือ สื่อวารสารศาสตร์ ก็แน่นอนว่า สื่อย่อมถูกอำนาจรูปแบบต่าง ๆ เข้ามาแทรกแซงให้หัก ชำรุด ใช้งานได้อย่างกระท่อนกระแท่นไปด้วย

ลักษณะเช่นนี้ สะท้อนชัดว่า สังคมใดที่เล่นงานประชาชนจนทำให้ไม่มีเสรีภาพ  ก็ไม่มีทางที่สื่อจะมีอิสระไปด้วย 

การยืนยัน ยืนหยัด ในการรับใช้ประชาชนจึงเป็นหมุดหมายหลักที่ต้องปักไว้ให้แข็งแรง เพราะเสรีภาพของประชาชน คือที่มาของเสรีภาพสื่อ 

สิ่งนี้ไม่ได้มีใครให้มาฟรี แต่เป็นการต่อสู้ให้ได้มา มันจึงเป็นหนทางที่ยาก ต้องแลกด้วยอะไรหลายอย่าง แต่ละคนก็มีเงื่อนไขข้อจำกัดของตัวเอง แต่ก็ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ หากคนทำงานมีความใฝ่ฝันถึงเสรีภาพและความเสมอภาค และร่วมกันยืนหยัดในหลักการ

กองบรรณาธิการลูกศิลป์ 

คณะเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร มหาวิทยาลัยศิลปากร