ระบบการศึกษา

     มหาวิทยาลัยศิลปากรเป็นสถาบันการศึกษาระดับอุดมศึกษา ของรัฐในสังกัดทบวงมหาวิทยาลัยเดิมคือ โรงเรียนประณีตศิลปกรรม สังกัดกรมศิลปากร เปิดสอน วิชาจิตรกรรม และประติมากรรม ให้แก่ข้าราชการและนักเรียนในสมัยนั้น โดยไม่เก็บค่าเล่าเรียน

     ศาสตราจารย์ ศิลป์ พีระศรี (เดิมชื่อ Corrado Feroci) ชาวอิตาเลียนซึ่งเดินทางมารับราชการในประเทศไทยในรัชสมัยพระบาทสมเด็จ พระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 6 เป็นผู้ก่อตั้ง โรงเรียนแห่งนี้ขึ้น และได้เจริญเติบโตเป็นลำดับเรื่อยมา จนกระทั่งได้รับการยกฐานะ ขึ้นเป็นมหาวิทยาลัยศิลปากร เมื่อวันที่ 12 ตุลาคม พ.ศ. 2486 คณะจิตรกรรม และประติมากรรมได้รับการจัดตั้งขึ้นเป็น คณะวิชาแรก (ปัจจุบันคือ คณะจิตรกรรม ประติมากรรม และภาพพิมพ์) ในปี พ.ศ. 2498 จัดตั้งคณะสถาปัตยกรรมไทย (ซึ่งต่อมาได้ปรับหลักสูตรและ เปลี่ยนชื่อเป็น คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์) และคณะโบราณคดี หลังจากนั้นได้จัดตั้ง คณะมัณฑนศิลปขึ้น

     ในปี ต่อมาพ.ศ. 2540 มหาวิทยาลัยศิลปากรได้ขยายเขตการศึกษาไปจัดตั้งวิทยาเขตแห่งใหม่ที่จังหวัด เพชรบุรี เพื่อกระจายการศึกษาไปสู่ภูมิภาค ใช้ชื่อว่า “วิทยาเขตสารสนเทศเพชรบุรี” จัดตั้งคณะเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร ในปี พ.ศ. 2546

     การศึกษาในมหาวิทยาลัยศิลปากร ใช้ระบบหน่วยกิตทวิภาค แบ่งการศึกษาในปีหนึ่ง ๆ เป็น 2 ภาคการศึกษา แต่ละภาคการศึกษามีเวลาเรียนประมาณ 16 สัปดาห์